Dla zwykłego człowieka śmierć jest czymś realnym i może przyjść w każdej chwili…

Dla zwykłego człowieka śmierć jest czymś realnym i może przyjść w każdej chwili, bez ostrzeżenia. Marnowanie swego cennego ludzkiego życia w trakcie banalnych zajęć jest tragedią. Jedynie praktyka prowadzi do własnego urzeczywistnienia i wyłącznie poprzez swą własną realizację można ostatecznie pomóc innym, przejawiając zdolności prowadzenia ich tak, aby sami osiągnęli taki sam stan. Jakakolwiek pomoc […]

Dla zwykłego człowieka śmierć jest czymś realnym i może przyjść w każdej chwili, bez ostrzeżenia. Marnowanie swego cennego ludzkiego życia w trakcie banalnych zajęć jest tragedią. Jedynie praktyka prowadzi do własnego urzeczywistnienia i wyłącznie poprzez swą własną realizację można ostatecznie pomóc innym, przejawiając zdolności prowadzenia ich tak, aby sami osiągnęli taki sam stan. Jakakolwiek pomoc […]

Dla zwykłego człowieka śmierć jest czymś realnym i może przyjść w każdej chwili, bez ostrzeżenia. Marnowanie swego cennego ludzkiego życia w trakcie banalnych zajęć jest tragedią.

Jedynie praktyka prowadzi do własnego urzeczywistnienia i wyłącznie poprzez swą własną realizację można ostatecznie pomóc innym, przejawiając zdolności prowadzenia ich tak, aby sami osiągnęli taki sam stan. Jakakolwiek pomoc materialna, którą możemy ofiarować, jest zawsze tylko czymś prowizorycznym.

Aby móc pomagać innym, trzeba zacząć od pomagania samemu sobie, bez względu na to, jak paradoksalnie może to brzmieć. Aby doliczyć do miliona, trzeba zacząć od jedynki. Tak samo, aby pomóc społeczeństwu, trzeba zacząć od pracy nad samym sobą. Każda jednostka powinna w pełni ponosić odpowiedzialność za siebie, co można osiągnąć wyłącznie poprzez pracę nad poszerzeniem własnej świadomości, aby stać się w coraz pełniejszym stopniu uważnym, by coraz bardziej być mistrzem samego siebie.

― Kryształ i ścieżka światła – Namkhai Norbu Rinpocze

Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments